Սարն առել վրան ծիրանի մի քող,
Ննջում է կարծես ծաղկե անկողնում,
Անտառն արևի բեկբեկուն մի շող
Ծոցի մեջ պահել ու բաց չի թողնում: Ժայռի ստվերը գետափին չոքել,
Վիզը երկարել ու ջուր է խմում,
Հովն ամպի թևից մի փետուր պոկել,
Ինքն էլ չգիտի,թե ուր է տանում: Քարափի վրա շողում է անվերջ
Ոսկե բոցի պես թևը ծիծառի…
Կանգ առ,հողագունդ,քո պտույտի մեջ
Թող մայրամուտը մի քիչ երկարի:
Առաջադրանքներ
1. Կարդա՛ ու բացատրիր ընդգծված տողերը: Ինչպե՞ս ես հասկանում…Ժայռի ստվերը գետափին չոքել,ժայեռի ստվերը ընկել էր գետափի վրա։Վիզը երկարել ու ջուր է խմում,ստվերը փռվել էր ջրի վրա։Հովն ամպի թևից մի փետուր պոկել,քամին փոքրիկ ամպը տանում էր։ Ինքն էլ չգիտի,թե ուր է տանում, անհայտ ուղղությամբ ամպին տանում էր։
2. Առանձնացրո՛ւ քեզ ամենից շատ դուր եկած տեսարանը և հիմնավորի՛ր ընտրությունդ: Սարն առել վրան ծիրանի մի քող,
Ննջում է կարծես ծաղկե անկողնում։ Տեսարանը ինձ դուր է գալիս, որովհետև կարծես հարսի մասին գրված լինի։
3.Ի՞նչ գույն ունի մայրամուտը այս բանաստեղծության մեջ: Մայրամուտը այս բանաստեղծության մեջ ոսկեգույն է։
4. Դիտարկի՛ր մայրամուտը և ֆոտոխցիկի օգնությամբ ներկայացրու մայրամուտի տարբեր պահեր:
5 Քո տեսած մայրամուտը ինչո՞վ է նման այս բանաստեղծության մեջ ներկայացված մայրամուտին: Երկու մայրամուտն էլ ոսկեգույն էին։
Սոֆի Օհանյան 